Waarom er in ons restaurant soms geen verse bloemen zijn
Achter de bossen bloemen die het Landhuis in de Stad opfleuren zit een bijzonder verhaal. In de winter zijn ze niet vers – maar gedroogd. En ze worden altijd zelf geplukt door Iris van der Cingel. “Rozen zul je in mijn boeketten nooit zien, een roos is de plofkip van de bloemen.”
In februari staan er vazen met witte, zachtroze, bordeauxrode bloemen op tafel. Hier en daar wat geel. Ze lijken bij het interieur van het oude landhuis te horen, met statige grote raamwerken en hoog plafond. “Droogbloemen zijn tegenwoordig ‘hip’!”, zegt Iris van der Cingel. Bij Landhuis in de Stad zijn de boeketten en bosjes bloemen als zegekruid en duizendblad vooral één van de bewuste keuzes. Het is beter voor het milieu.
Uit de volle grond
De biologische bloemen plukt Iris onder de toepasselijke naam ‘Iris plukt’. Iris kan zich erg verheugen op het moment, in mei, dat ze voor het eerst naar de tuin gaat om margrieten, damastbloemen of Zeeuws knoopjes te plukken. De bloemen komen van de Bijenakker in Odijk. “Ze telen in de volle grond, helemaal biologisch. Dus dat betekent automatisch dat je tot mei moet wachten. Anders dan de bloemenveiling waar je het hele jaar door naartoe kunt rijden en je auto volladen.” Iris rekent de bloemen per stengel af en kiest elke steel bewust zodat ze nooit bloemen over heeft.
Daarnaast bevatten de meeste bloemen veel gif. “Er zijn bloemen zoals gerbera’s en rozen die je beter niet aan kunt raken”, vertelt Iris.
Iris had als kind al een voorliefde voor bloemen. Ze geven haar een gevoel van onthaasting. Dus toen ze haar eerste baan kreeg, kocht ze elke week verse bloemen. Haar kennismaking met een milieudeskundige die haar wees op de schadelijke werking van bloemen, gooide roet in het eten. Bloemen bleken uit verwarmde kassen te komen waardoor er veel CO2 uitgestoten wordt. Of ze worden per vliegtuig geïmporteerd. Daarnaast bevatten de meeste bloemen veel gif. “Er zijn bloemen zoals gerbera’s en rozen die je beter niet aan kunt raken”, vertelt Iris. “Een roos vind ik niet eens mooi meer, die ziet er in mijn ogen nu gekunsteld uit. De geur is daarnaast helemaal weg terwijl het eigenlijk een fantastisch ruikende bloem is”. Zelf gebruikt Iris geen rozen, want wilde rozen zijn maar een dag goed. “Dat vind ik geen nadeel, het vertelt juist een verhaal. Ik maak daarmee duidelijk dat het niet normaal is om zo’n gifbloem in je boeket te hebben.”
Die bloemen die ze zichzelf beloofde kwamen er dus niet. Wel kwam Iris erachter dat er rondom Utrecht biologische bloemen worden verbouwd waar nog nauwelijks vraag naar is. Ze besloot een opleiding te volgen en bij een bloemist te gaan werken om het vak te leren. “Ik leerde boeketten maken, die ik zelf niet kan maken met alleen biologische bloemen uit de pluktuin. Ik moet namelijk creatief zijn met het aanbod. Soms moet ik concessies doen in de stijl van een boeket. Puur uit stilistisch oogpunt kies je voor een bloem van een bepaalde kleur of vorm. Een leuk puntje erbij of juist een ronde vorm tussen de stengels. Maar niet alles is altijd voorhanden. Dat maakt mijn werk juist leuk trouwens want je wordt extra creatief.”
Bij het Landhuis in de Stad staan dus alleen in de zomer verse bloemen. In de winter zijn het gedroogde bloemen. “Ondernemers met wie ik werk moeten er wel iets voor over hebben”, geeft Iris aan. “Niet alleen omdat ze geen verse bloemen in de winter krijgen. Bij mijn bloemen ziet het water er viezer uit omdat er geen gif in zit, dus dat moet vaker ververst worden. En de tafeltjes moeten wat vaker schoongeveegd worden vanwege het stuifmeel die gezonde bloemen nog wel hebben. Bloemen bij de gewone bloemist hebben dat niet meer. Hoe plastic wil je het hebben? Stuifmeel is het begin van al het leven. Uiteindelijk wil ik met mijn bloemen mensen terug naar de natuur brengen.”
Meer weten over dit mooie bedrijf? Meer informatie vind je op de website van Iris Plukt.
We hebben nog meer verhalen over de keuzes die we maken! Bekijk hiervoor ons verhalenoverzicht